عشق - بسوی عشق



		با تمام وجود غمگینم

نویسنده: علیسان شایقی
با تمام وجود غمگینم مثل وقتی که زن نمی سازه مثل وقتی که دوست می میره مثل وقتی که تیم می بازه با تمام وجود غمگینم مثل اوغات تلخ تنهای فکر کردن به سکس با رویا شرم احساسه زود ارضای با تمام وجود غمگینم لوله تریاک زیر این تخته دست و پاهامو با تناب نبند ترک اعتیاد واقعا سخته با تمام وجود غمگینم مرگ جزئی از آرزوم شده بهتره شعرمو شروع کنم باز سیگار من تموم شده با تمام وجود غمگینم با تمام وجود غمگینم کلمات کلیدی : عشق، شعر، شعر نو، ترانه، غگمین، نفرت


	نظرات شما ()
			سه شنبه 91 فروردین 22 ساعت 3:10 عصر

1 2 >



		لیست کل یادداشت های این وبلاگ

شعر دراکولا بچه شرور شوهرت جنازه کودکانه باران تو گوه می خوری ناگهان با تمام وجود غمگینم [عناوین آرشیوشده]

	پارسی بلاگ

مردم خواسته دنیا خرده گیاهى است خشک و با آلود که از آن چراگاه دورى‏تان باید نمود . دل از آن کندن خوشتر تا به آرام رخت در آن گشادن ، و روزى یک روزه برداشتن پاکیزه‏تر تا ثروت آن را روى هم نهادن . آن که از آن بسیار برداشت به درویشى محکوم است و آن که خود را بى نیاز انگاشت با آسایش مقرون . آن را که زیور دنیا خوش نماید کورى‏اش از پى در آید . و آن که خود را شیفته دنیا دارد ، دنیا درون وى را از اندوه بینبارد ، اندوه‏ها در دانه دل او رقصان اندوهیش سرگرم کند و اندوهى نگران تا آنگاه که گلویش بگیرد و در گوشه‏اى بمیرد . رگهایش بریده اجلش رسیده نیست کردنش بر خدا آسان و افکندنش در گور به عهده برادران . و همانا مرد با ایمان به جهان به دیده عبرت مى‏نگرد ، و از آن به اندازه ضرورت مى‏خورد . و در آن سخن دنیا را به گوش ناخشنودى و دشمنى مى‏شنود . اگر گویند مالدار شد دیرى نگذرد که گویند تهیدست گردید و اگر به بودنش شاد شوند ، غمگین گردند که عمرش به سر رسید . این است حال آدمیان و آنان را نیامده است روزى که نومید شوند در آن . [نهج البلاغه]


	بسوی عشق